Rano skoro vstavame, vonku snezi, tusim sme mali este pekne pocasie, ked si to tak clovek vezme. Bus do El Calafate vyraza o 7.30. Cestou spim dalej. Zobudim sa na argentinskych hraniciach, kde absolvujeme posledny proces odovzdavania ustrizku, peciatkovania, a vyfasovania dalsieho ustrizku. V calafate svieti slnko, je teplo. Peso ideme na kopec do hostela, vietor rozfukava piesok kade tade, mam to uz aj v hlave. V hosteli America del sur su haluzacki ludia. Pytame sa, aka je sanca videt este aj Perito moreno-kristalovo modry ladovec, ale kedze autobusy vyrazaju rano, presvihli sme to. My sa na dalsi den musime pakovat prec. Poobede obehame miestne shopy, kupim si 2 tricka a vecer je na hosteli vcelku slusna party. Vsetci kalia, 2 flase vina nam zjavne nestacia, tak ideme s rudym, v sprievode psa, ktoreho sme si pozicali z pred dveri, kupit dalsie. Maxo nas caka pred obchodom a potom ide s nami poslusne naspat do hostela. Koncime ako rincincin, koniec vecera si uz moc nepamatam. Viem, ze sme sa bavili s kanadanom co vyzeral jak Gordon Ramsey za mlada a nejakymi 2 svajciarkami.
Trekker in Calafate
Chilean borders with Argentina
Welcome to Argentina
Bye bye puerto natales
No comments:
Post a Comment